Wiersz

"Monotonność"

Wichrowe wzgórza prowadzące nad potop,
Moje uczucie nicości emanuje z nadzieją na lepszy dzień,
Spojrzenie na ptaka, lecącego by przeżyć zime,
Czy to wszystko wygląda właśnie tak?
Trud przeżycia zwykłego dnia,
Ludzie patrzący z nadzieją jak kwiaty kwitnące tylko wiosną,
A ty czego poszukujesz ?
Czy nie tego aby stać się szczęśliwym,
Jednak czy na pewno wiesz co to szczęście,
Każdy chce mieć to co mają wszyscy dokoła,
Jednakże czy wiedzą co czuje ta druga osoba,
Spójrz świat jest piękny,
Nie szukaj niczego,
Twoja trwoga przyprowadzi to czego szukasz

Platoniczna miłość

W poszukiwaniu upragnionej drogi... 

Jesteś tym czego pragnę,
Poczwarką w kokonie,
Obierasz inną drogę,
Nie zdaje sobie sprawy,
O co tak naprawdę proszę,
Coś czego nigdy nie będę miała,
Przekształcasz się w coś czego nigdy nie szukałam,
Zbyt szybki a zarazem zbyt wolny,
Nie mogę Cię dogonić,
Chyba mi uciekasz,
Zbaczam na drogę na którą nie mogę wstąpić,
Jednak coś mnie ciągnie,
Wkraczam w stan ekstazy,
Wszystko to robię dla Ciebie,
Błagam zrób coś dla mnie,
Zabierz mnie z tej ścieżki

 Jedyne słowa jakie przychodzą mi na myśl odnośnie tego co napisałam to:

 "Tak to już jest z miłością"